Baas boven baas

Er zijn dus blijkbaar praktijken waar de ZZP-tandartsen en mondhygiënisten nog meer krijgen dan de 40% procent van de omzet die ik betaal?! En ik maar denken dat ik zo’n goeie baas ben voor mijn medewerkers, omdat ik ze zo rijkelijk beloon en dan ook nog alles voor ze organiseer. Blijkbaar niet dus.

Hier kwam ik laatst achter toen een mondhygiëniste, die in mijn praktijk werkt, vroeg om een (veel) hoger percentage dan wat ik mijn ZZP-ers gun. Ze kon ergens anders meer verdienen en dreigde met vertrek als ik haar niet meer ging betalen. Ik weigerde natuurlijk, want iemand die maar een klein onderdeel van de tandheelkunde uitoefent en daar dus veel ook korter voor studeert, verdient het natuurlijk niet om meer te verdienen dan haar tandarts-collega’s, die wel van alle markten thuis zijn.

Na wat rondvragen blijkt dat het echter helemaal niet ongebruikelijk is, dat de mondzorgkundigen soms een hoger percentage dan de tandartsen krijgen en aangezien hun omzet niet veel verschilt, verdienen ze dan dus meer dan hun veel hoger opgeleide verwijzers! Economisch gezien kan het misschien uit, aangezien preventiemedewerkers geen kostbare stoelassistentie gebruiken, maar behalve dat ik principieel tegen het hogere belonen van de lager opgeleide arbeidskrachten ben, is het ook niet nodig.

Mijn mondhygiëniste werkt namelijk nog steeds voor me, zelfs voor de ‘schamele’ 40% van de omzet, dus blijkbaar zijn er voor mijn medewerkers belangrijker redenen om voor een werkplek te kiezen. Het lijkt mij dan ook dat werkvreugde door intercollegiaal overleg, de nieuwste apparatuur, praktijkuitjes met karaoke, bowlen en bingo en vooral een goede sfeer in de praktijk vaak veel belangrijker is, dan iets meer verdienen in een praktijk met minder jolijt. Misschien is het een idee als de praktijkhouders elkaar voortaan hierop beconcurreren in plaats van op buitensporige financiële genoegdoeningen, want zelfs een armetierige 40% van de omzet zorgt nog steeds voor een goed belegde boterham voor de medewerker (in verkapt dienstverband) en dan houdt de baas, die alles regelt en de risico’s loopt, er ook nog iets aan over.

Jerry Baas