Tekort

Over het tandartsentekort wordt moord en brand geschreeuwd in tandartsenland, maar is er eigenlijk wel een tekort aan tandartsen of zijn er misschien wel te weinig praktijkhouders?

In het grootste deel van het land zijn er voldoende tandartsen, maar alleen in enkele provincies waar mensen toevallig graag op vakantie gaan, willen tandartsen blijkbaar liever niet wonen en werken. En daarmee bedoel ik: niet meer willen wonen en werken, want er waren tot voor kort voldoende tandartsen in onder andere Zeeland en Drenthe, maar de praktijkhouders kunnen geen opvolgers meer vinden. Zelfs de tandartsketens hebben weinig belangstelling om daar tandartspraktijken over te nemen, ondanks het zicht op overvolle praktijken met een megaomzet, omdat ook zij moeite hebben om er tandartsen naartoe te krijgen. Je zou zeggen dat de ketens, die al jaren geleden slim hadden ingespeeld op het dreigende tandartstekort door veel tandartsen uit het buitenland te halen, dit probleem niet zouden hebben, maar blijkbaar hebben zelfs de import-tandartsen al een voorkeur waar ze willen wonen en werken

Ik begreep van iemand van een grote tandartsketen dat net afgestudeerde tandartsen, die ervoor kiezen om als ZZP-er aan het werk te gaan, hun werkplek vooral laten afhangen van waar hun partner een baan vindt en dat is meestal in de Randstad of in Brabant. Ook is het zo dat tegenwoordig nog maar weinig tandartsen na de studie de ambitie hebben om praktijkhouder te worden, want als ZZP-er aan de slag gaan in een praktijk waar alles voor je geregeld is en je dus enkel met het vak kan bezig houden, is blijkbaar het ideaalbeeld van de net afgestudeerde tandarts.

Het tekort aan tandartsen is dus ook een tekort van tandartsen. Wellicht een tekort aan ambitie, durf en verantwoordelijkheid. Dat je na je afstuderen eerst een aantal jaren in verschillende praktijken gaat waarnemen is niet meer dan logisch en zelfs aan te raden, maar daarna wil je toch een eigen praktijk? Tenminste, voordat alles op de rails staat en je echt geld gaat verdienen, ben je een aantal stressvolle jaren met weinig vrije tijd verder, maar daarna heb je wel die praktijk die je hebt ingericht zoals je zelf wilt, met medewerkers die je zelf hebt aangenomen, met patiënten die speciaal voor jou komen en doe je tandheelkunde zoals je zelf wilt, zonder de druk van een praktijkhouder of tandartsdirecteur, die wellicht iets van je verlangt, waar je eigenlijk niet achter staat. Je eigen praktijk dus, waar je met recht trots op kan zijn, je vrijheid geeft en, als je het goed aanpakt, (veel) meer oplevert dan als je als ZZP-er zou verdienen.

Daarbij zijn er voldoende praktijken om over te nemen in mooie gebieden waar je zelfs graag op vakantie zou gaan en door een dergelijke ‘opoffering’ te doen, zou je vele patiënten kunnen helpen, die anders verstoken zouden zijn van tandheelkundige zorg en zo meehelpen om het probleem van het tandartstekort op te lossen. Eigenlijk doet iedere tandarts zonder eigen praktijk zichzelf tekort.

Jerry Baas